شقایق کالیفرنیایی گیاهان قوی هستند و اغلب در قسمت‌های خالی و در کنار جاده‌ها بدون هیچ‌گونه مراقبت رشد می‌کنند. بااین‌حال، هنگام چیدن، متوجه خواهید شد که زیبایی آن‌ها زودگذر است، زیرا گلبرگ‌ها اغلب قبل از اینکه بتوانید گل‌ها را در یک گلدان قرار دهید روی زمین می‌افتند. شقایق کالیفرنیایی در اوایل تابستان در اوج خود است. به نظر می‌رسد گل‌های شاد یک شبه بهار می‌زنند و مناطق وسیعی را با گلبرگ‌های روشن و ابریشمی خود و شاخ و برگ‌های سبز آبی و سرخس مانند پوشانده‌اند. هنگامی که هوا گرم شد، این گل‌های سریع رشد را در بهار بکارید، چه در تخت گل‌های خود و چه در ظروف.

مراقبت از شقایق کالیفرنیایی

مانند اکثر گل‌های وحشی بومی، شقایق کالیفرنیایی نیز به‌راحتی نگهداری می‌شود. نکته اصلی این است که شرایط رو به رشدی را برای آن‌ها فراهم آورید که از محل زندگی بومی آن‌ها تقلید می‌کند. برای این گیاه، بیشتر به چیزهایی که به شقایق کالیفرنیایی نمی‌دهید اهمیت می‌دهد تا آنچه به آن‌ها می‌دهید. در مورد آب و کود کمتر است. گیاهان خود را در آغوش نگیرید و این لذت را خواهید داشت که آن‌ها را در حال کاشتن و رشد در بسیاری از فصول آینده مشاهده خواهید کرد.

کله پاچه (حذف شکوفه‌های مصرف‌شده) می‌تواند باعث گلدهی بیشتر شود. بااین‌حال، اگر می‌خواهید گیاهان خودبه‌خود بذر بپاشند، مقداری گل سر بگذارید تا بذر آن‌ها ریخته شود. علاوه بر این، گیاهانی که در آب‌وهوای گرم و در ظروف رشد می‌کنند، معمولاً کوتاه مدت هستند و اغلب به‌عنوان گیاهان یک‌ساله مورداستفاده قرار می‌گیرند. بسیاری از باغداران ترجیح می‌دهند آن‌ها را بعد از گلدهی بکشند و در فصل رشد بعدی بذرهای جدید بکارند.

نور

شقایق کالیفرنیایی در زیر آفتاب کامل رشد می‌کند و شکوفا می‌شود، به این معنی که در اکثر روزها حداقل شش ساعت در معرض نور مستقیم خورشید قرار می‌گیرد. هرچه نور خورشید بیشتر باشد، بهتر است. شقایق‌هایی که در شرایط سایه‌دار رشد می‌کنند اغلب خسته به نظر می‌رسند و به راحتی تسلیم بیماری‌ها می‌شوند.

خاک

در حالی که بسیاری از گل‌ها به خاک غنی و لومی احتیاج دارند، شقایق کالیفرنیایی می‌تواند در خاک‌های فقیر رشد کند. خاک‌های شنی و صخره‌ای هر دو شرایط خوبی را برای شقایق کالیفرنیایی فراهم می‌کنند. چیزی که کار نمی‌کند خاک رس سنگین است زیرا این گیاهان به زهکشی شدید خاک نیاز دارند. اگر خاک رسی دارید، به‌جای آن در یک تخت یا ظرف باغ بلند بکارید.

آب

شقایق کالیفرنیایی به آب بسیار کمی احتیاج دارد و کاندیدهای خوبی برای خشکی‌های مقاوم به خشکی هستند. بارش‌های بهاری اسپورادیک معمولاً برای آبیاری گیاهان کافی است. در مناطقی که تابستان‌های گرم دارند، گیاهان اغلب خوابیده و در این مدت نیازی به آبیاری اضافی ندارند.

دما و رطوبت

گرم شدن خاک در بهار، همراه با رطوبت ناشی از باران بهاری، باعث جوانه‌زنی بذر شقایق کالیفرنیایی می‌شود. تا زمانی که درجه حرارت ملایم باقی بماند، بین ۵۰ تا ۷۵ درجه فارنهایت، گل کالیفرنیایی به رشد خود ادامه می‌دهد. گرمای بیش‌ازحد می‌تواند باعث خواب شود. بااین‌حال، هنگامی که دمای سرد برمی‌گردد، گیاهان اغلب دوباره رشد کرده و حتی دوباره شکوفا می‌شوند. علاوه بر این، شقایق‌های کالیفرنیایی رطوبت کم تا متوسط ​​را ترجیح می‌دهند. در رطوبت بالا، زهکشی خوب خاک و جریان هوا در اطراف گیاهان برای سالم ماندن آن‌ها ضروری است.

کود

برای رشد موفقیت‌آمیز شقایق کالیفرنیایی، حتی در مناطقی با خاک فقیر از نظر مواد مغذی، هیچ کودی لازم نیست. افزودن کودهای شیمیایی می‌تواند باعث رشد بیش‌ازحد شاخ و برگ در هزینه شکوفه شود.

انواع شقایق کالیفرنیایی

انواع مختلفی از شقایق کالیفرنیایی وجود دارد:

«California Golden» رنگ نارنجی کلاسیک روشن گل‌ها را ارائه می‌دهد.

«زنگ ماموریت» ترکیبی از رنگ‌های شربت، از جمله صورتی، ماهی قزل‌آلا و کرم است، با شکوفه‌های نیمه دوتایی (با گلبرگ‌های اضافی شکوفا می‌شود).

«گلدن وست» پیچشی در شکوفه پرتقال آشنا است، زیرا دارای مرکز تیره‌تری است.

نحوه پرورش شقایق کالیفرنیایی از دانه

بذر شقایق را در جایی بکارید که قصد دارید پس از گذراندن تهدید سرمازدگی در منطقه شما، آن‌ها را در خارج پرورش دهید. بذر شقایق را به آرامی در خاک فشار دهید و به آرامی آبیاری کنید تا از جدا شدن دانه‌های ریز جلوگیری شود. جوانه‌زنی باید در حدود دو هفته رخ دهد. با مشاهده رنگ سبز مایل به سبز شاخ و برگ شقایق می‌توانید بذر شقایق جوانه زده را از علف‌های هرز تشخیص دهید. نهال‌های نازک با فاصله حدود ۸ اینچ.

آفات / بیماری‌های شایع

شقایق‌های کالیفرنیایی عموماً گیاهان سالمی هستند، اما وقتی در محیطی که باران زیاد را تجربه می‌کنند رشد کنند مستعد ابتلا به بیماری هستند. کپک، کپک و پوسیدگی ساقه می‌تواند در گیاهانی که در مناطق مرطوب رشد می‌کنند رخ دهد. اگرچه می‌توانید گیاهان را با قارچ‌کش‌ها درمان کنید، اما بهترین گزینه اصلاح محیط است. اطمینان حاصل کنید که شقایق‌های شما در معرض آفتاب کامل و خاک خوب زهکشی هستند تا از آب‌گرفتگی آن‌ها جلوگیری شود.

گل آهار (Zinnias) از گیاهان یک ساله است که رشد بسیار سریعی دارد و گل‌های بزرگی هم تولید می‌کند. کاشت گل آهار، با رنگ‌های متنوعی که دارد، طیف زیبایی از رنگ‌ها را به باغ ارمغان می‌دهد. رایج‌ترین گل آهار، گل کوکب است که تا ۹۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. گل آهار در رنگ‌های قرمز، نارنجی، صورتی، زرد، بنفش، سفید است. از گل‌های رنگارنگ آهار برای تزیین حاشیه‌ها استفاده می‌شود. گل‌های آهار کوچک‌تر برای تزیین حاشیه‌ها و قرار دادن در گلدان‌ها مناسب‌تر هستند. گل آهار ظریف هم برای سبدهای آویز مناسب هستند. گل آهار برای درست کردن دسته گل بسیار مناسب هستند. گل آهار از زیباترین گل‌هایی است که برای کاشت در باغچه‌ها یا نماسازی‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد. از این گل به‌عنوان گل شاخه بریده هم می‌توان استفاده نمود.

گیاه‌شناسی گل آهار

آهار یک گل یک‌ساله است و زادگاه آن مکزیک است، برگ‌های پهن و دراز و نوک تیزی دارد برگ‌های گل آهار نسبتاً خشن است. رنگ برگ‌ها کمی به خاکستری می‌زند این‌گونه زیبا دارای گونه‌های پاکوتاه و پابلند می‌باشد در هر دو مدل این گیاه گل‌ها به دو نوع گل درشت و گل ریز موجود است و تنوع زیادی در این‌گونه یافت می‌شود. گلدهی این گیاه به علت رشد سریعی که دارد از زمان کاشت تا زمان گلدهی حدود ۲ ماه زمان می‌برد گرمای تابستان گلدهی آن را متوقف نمی‌کند و مرتباً در حال گلدهی است این‌گونه گیاهی زیبا در تمام فصل تابستان و اوایل فصل پاییز گلدهی دارد.

شرایط اکولوژیک موردنیاز گل آهار

خاک

بذر گل آهار به خاکی نیاز دارد که زهکش مناسب داشته باشد. همچنین اگر مقداری کود دامی پوسیده به خاک اضافه شود، سبب بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک شده و رشد گیاه را بهبود می‌بخشد. به‌طورکلی بذر گل آهار در خاک باغچه به‌راحتی رشد می‌کند.

آبیاری

این گیاه خشک‌سالی و کم‌آبی را حتی در روزهای گرم سال تحمل می‌کند. بذر گل آهار برای رشد مطلوب به رطوبت کافی نیاز دارد ولی باید توجه داشت که هوای بسیار مرطوب و شرجی، به گیاه لطمه می‌زند.

دما

گرمای بیش‌ازحد هوا، گلدهی و قطر گل‌ها را کاهش می‌دهد و حتی می‌تواند منجر به توقف گلدهی نیز بشود. بنابراین در روزهای گرم تابستان باید بعدازظهرها در تابستان باشند.

نور

این گیاه نور مستقیم را دوست دارد. اگر نور کم باشد باعث رشد طولی گیاه و تولید ساقه‌های نازک و کاهش گلدهی می‌شود، تولید گل‌های کوچک و رنگ‌پریدگی می‌شود و اگر شدت نور بالا باشد باعث سوختگی برگ‌ها و ریزش گل‌ها می‌شود.

گونه‌های مهم گل آهار

از گونه‌های این جنس می‌توان z.angustifolia, z. haageana, z.Mexicana با گل‌های کم پر و نیمه پرپر و z.elegans را نام برد. امروزه ارقام پاکوتاه و پابلند به بازار عرضه شده که ارقام پاکوتاه آن بیشتر موردتوجه قرار گرفته است.

روش تکثیر گل آهار

تکثیر این گیاه با کشت بذر گل آهار صورت می‌گیرد. به این منظور دو راه در نظر گرفته می‌شود:

۱٫ نشاکاری: برای نشاکاری در مناطق سردسیر، بذر گل آهار را در فروردین یا اردیبهشت ماه، در خزانه می‌کارند و بعد در تیر ماه نشاکاری انجام می‌گیرد. اما در مناطق گرمسیر، انتقال در اسفند ماه صورت می‌گیرد و باعث می‌شود در مقایسه با حالت قبلی، ارتفاع و انشعابات گیاه بیشتر شده و عملکرد بذر گل آهار افزایش یابد. زمان انتقال نشا، در مرحله ۳ تا ۴ برگی است و اگر به تأخیر بیافتد، برگ‌های پایین ریزش پیدا کرده و گیاه ظاهر نامطلوبی پیدا می‌کند. این روش یک عیب دارد و آن هم زمان‌بر بودن و وقفه زیاد است. به همین دلیل اکثراً بذر گل آهار مستقیماً در محیط اصلی کشت می‌شود.

۲٫ کشت مستقیم بذر گل آهار: در این روش بذر گل آهار در اوایل بهار در زمین اصلی کشت می‌شود و از آنجای که بذر مصرفی زیادتر از حالت نشاکاری است پس حتماً باید عمل تنک کردن در مرحله ۲ تا ۳ صورت گیرد. در غیر این صورت گیاه دچار خوابیدگی می‌شود.

شرایط نگهداری گل آهار

محل کاشت بذر گل آهار باید در طول روز حداقل ۴ الی ۶ ساعت از تابش مستقیم نور خورشید برخوردار باشد، باید مراقب بود که بهترین مکان برای کاشت گیاه مکانی است که در طول روز بیشتر از ۶ ساعت نور مستقیم خورشید بیشتر نتابد زیرا همان‌طور که نور کم باعث رشد ساقه‌ها و گلدهی کم خواهد شد. آفتاب زیاد بخصوص در روزهای گرم باعث کوچک ماندن گل‌ها خواهد شد، همچنین برای آبیاری گیاه نباید اجازه داد خاک به‌طور کامل خشک شود بخصوص در ایام تابستان با گرمی هوا و افزایش دما نیاز گیاه به آب بیشتر می‌شود، البته نباید خاک گیاه همیشه غرق آب باشد که باعث پوسیدگی گیاه خواهد شد، آبیاری در فواصل زمانی مناسب باعث گلدهی بهتر گیاه خواهد شد.

گلدهی گل آهار

به علت رشد زیاد آهار، از زمان کاشت بذر گل آهار تا گلدهی آن ۱٫۵ تا ۲ ماه طول می‌کشد. گرمای تابستان گلدهی آن را متوقف نکرده و مرتب گل‌های جدیدی را می‌توان روی آن مشاهده کرد. بدین ترتیب در تمام مدت تابستان و نیمی از پاییز گلدهی دارد.z.elegans روزکوتاه اختیاری است و در روزهای کوتاه زودتر به گل می‌رود بهترین کیفیت گل آهار در روزهای کوتاه اواخر تابستان به دست می‌آید.z. angustifolia نسبت به طول روز بی‌تفاوت است.

نگهداری پس از برداشت گل آهار

زمانی که آهار به‌منظور استفاده از گل بریده آن پرورش داده می‌شود باید پس از باز شدن کامل گل و در ساعت‌های خنک روز مانند صبح یا بعدازظهر و زمانی که گیاهان عاری از رطوبت یا شبنم باشند برداشت شود. شاخه باید تا بیشترین طول برداشت شود اما تعداد گره کافی برای تولید دوباره گل بر روی گیاه باقی بماند. از آهار می‌توان برای تولید گل خشک استفاده کرد که به علت تنوع در رنگ و شکل و اندازه گل این گیاه زیاد موردتوجه قرار گرفته است. به جز رنگ قرمز و تیره و رنگ سرخابی که به حالت نامطلوبی تغییر رنگ می‌دهند دیگر رنگ‌های آهار را به‌خوبی می‌توان خشک نمود.

آفات و بیماری‌های گل آهار

از بیماری‌های مهم آهار که کشت و کار آن را محدود می‌کند سفیدک پودری (Eryziphe cichoracearum) می‌باشد. بیشترین آلودگی در اواخر تابستان و اوایل پائیز رخ می‌دهد. استفاده از قارچ‌کش به‌صورت پیشگیرانه می‌تواند در کنترل آن مؤثر باشد. Z. angustifolia به سفیدک مقاوم است.

قارچ‌های پینیوم و فیتوفتورا باعث پوسیدگی ریشه این گیاه شوند که علامت آن سیاه شدن ریشه و پایین ساقه است. در شرایط زه کشی نامطلوب همراه با آبیاری زیاد این حالت بیشتر اتفاق میافتد.

استفاده از قارچ‌کش‌های اتازول یا متالاکسیل در خاک یا محلول‌پاشی گیاه با Fosetyl-Al می‌تواند در کنترل بوته میری و پوسیدگی ریشه ناشی از این قارچ‌ها مؤثر باشد. فوزاریوم و رایزوکتونیا نیز می‌تواند باعث سیاه شدن ریشه و پایین ساقه و کاهش سبز شدن بذر گل آهار، توقف رشد، زرد شدن، پژمردگی و مرگ گیاهان مسن‌تر شوند.

نکات کاربردی در رابطه با گل آهار

گل آهار به‌صورت یک ساله کاشته می‌شود. بذر گل آهار را در اردیبهشت ماه در خزانه می‌کارند و در تیر ماه آن را نشا کار می‌کنند. این گل از گیاهانی است که بذر آن مستقیماً در محل اصلی یعنی حاشیه‌های گل‌کاری کاشته می‌شود و رشد آن بسیار زیاد است

مراقبت‌های بیشتر می‌تواند شامل وجین کردن، تنک کردن اطراف بوته، آبیاری منظم در روزهای گرم تابستان و احیاناً استفاده از یک کود مایع (ماهی یک‌بار) خواهد بود.

دما زیر ۱۵ درجه سانتی‌گراد گلدهی گل آهار را کم می‌کند. دما زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد هم برگ‌های آن را زرد می‌کند.

اگر پوسیدگی، قارچ، پژمردگی و سفیدک‌هایی مشاهده کردید باید آبیاری را کم کنید.

آفتاب بالای ۶ ساعت و دما بالا ۳۰ درجه سانتی‌گراد باعث کوچکی گل‌ها می‌شود.

بهترین حالت گلدهی آن اواخر تابستان است چرا که کم‌کم روزهای کوتاه می‌شوند و این گیاه در واقع روزکوتاه اختیاری است.

زمان گل‌دهی آن از وسط تابستان- آخر تابستان/اوایل پاییز- وسط پاییز است.

این گیاه برای پروانه‌ها، زنبورها، مرغ‌های مگس‌خوار جذاب است.

هرس کردن ساقه جوان گل آهار، کندن گل‌های خشک شده و حذف شاخه‌های جانبی، گلدهی را افزایش می‌دهد. حذف شاخه‌های بلند هم برای مرتبی گیاه خوب است.

برای خرید بذر گل آهار و سایر گیاهان زینتی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

شاید بتوان گفت در بین گل‌های زیبایی که از قدیم کشت آن‌ها مرسوم بوده و محبوبیت خود را از دست نداده‌اند، بعد از گل شمعدانی که تقریباً کشت آن در همه مناطق کشورمان رایج و در هر محلی چه فضای باز و چه در محیط آپارتمان می‌توان آن را کاشت و نگهداری کرد. گلی که شرایط نگهداری و کاشت آسانی دارد، اگر به‌خوبی از آن نگهداری کنید و اطلاعات کافی در زمینه پرورش آن داشته باشید. در این مقاله نحوه کاشت و نگهداری گل اطلسی را آموزش می‌دهیم.

شرایط نگهداری گل اطلسی

۱) خاک

گل اطلسی به خاک نسبتاً سنگین (رسی دارای کود کافی) با زهکش مناسب نیازمند است. اضافه کردن مقداری خاک‌برگ و کود دامی پوسیده به خاک گلدانی نیز برای کاشت و پرورش این گل در آپارتمان مناسب است. دقت کنید هر چه خاکی که برای کاشت و نگهداری گل اطلسی انتخاب می‌کنید تازه‌تر باشد، گیاه رشد بهتر خواهد داشت. بنابراین از خاکی که قبلاً در آن گلی پرورش داده‌اید برای کاشت بذر گل اطلسی استفاده نکنید.

۲) نور

گل اطلسی به نور مستقیم و فراوان آفتاب نیاز دارد ولی توصیه می‌شود در تابستان و در فضای باز، در مکان‌هایی که شدت آفتاب زیاد است سطح خاک را با کمپوست بپوشانید تا از خشک شدن زمین اطراف گل و کوتاه شدن عمر بوته‌ها جلوگیری کنید.

در محیط آپارتمان نیز بهترین مکان برای نگهداری گلدان اطلسی پنجره‌های جنوبی و آفتاب‌گیر است. به دلیل نیاز نوری زیاد این گل، کاشت آن در آپارتمان‌های کم نور غیر‌ممکن است و در مناطقی که تابستان‌های مرطوب و خنکی دارند، گل اطلسی دراز و علفی شده، تعداد گل‌های آن بسیار کم می‌شود.

۳) آبیاری

بهترین زمان برای آبیاری این گل هنگامی است که در فاصله بین دو آبیاری خاک سطحی خشک شده باشد و لازم است از ریختن آب روی گلبرگ‌ها پرهیز شود.

۴) آفات گل اطلسی و روش مبارزه با آن

گل اطلسی از گل‌های نسبتاً کم آفت محسوب می‌شود؛ ولی اگر خیلی انبوه باشد، ممکن است موردحمله شته‌ها قرار گیرد. برای این کار باید بوته‌ها را با سم‌های تماسی مانند سم مالاتیون سم‌پاشی کنید.

توجه: تماس سم با گلبرگ‌ها باعث از بین رفتن رنگ گل می‌شود، بنابراین بهتر است از تماس سم با گل تا حد ممکن پرهیز کنید.

۵) کود دهی

فقط زمانی به گل‌های اطلسی کود دهید که عمر گل‌هایش تمام شده باشد. بعد از پایان دوره گل‌دهی هر پانزده روز یک بار به آن کود بدهید. جالب است بدانید اگر در خاک باغچه یا در پارک‌ها در سال اول بذر گل اطلسی بومی را کشت کنید، یا گلدانی را با خاک کاه‌گل کهنه پشت‌بام پر کنید، خیلی زود و بدون دردسر، باغچه و گلدانی پر از گل اطلسی خواهید داشت!

۶) دمای مناسب

گل اطلسی محدوده دمای زیادی را تحمل می‌کند ولی بهترین گل‌دهی گیاه در دمای بیشتر از ۲۰ درجه سانتی‌گراد صورت می‌گیرد. در دما‌های کمتر از ۴ درجه سانتی‌گراد و بیشتر از ۳۰ درجه گیاه صدمه خواهد دید و دمای بستر ۲۰ تا ۲۵ درجه برای جوانه‌زنی این گل ایده‌آل است.

توصیه: در روز‌هایی که دمای هوا به بیشتر از. ۳۰ درجه سانتی‌گراد است، میزان آبیاری گل را افزایش دهید تا از خشکی ناشی از گرمای زیاد آسیب نبیند.

طریقه کاشت و تکثیر گل اطلسی

چگونه بذر گل اطلسی را بکاریم؟

زمان مناسب برای کاشت بذر گل اطلسی اواخر فصل زمستان و اوایل فروردین است. برای کاشت می‌توانید بسته به نوع رقم گل اطلسی که عمدتاً شامل اطلسی بومی، اطلسی ژاپنی، اطلسی الوان و ... می‌شود، بذر گل اطلسی را از فروشگاه‌های محصولات کشاورزی و نمایشگاه‌های گل و گیاه تهیه کنید.

مراحل کاشت بذر گل اطلسی از طریق بذر به شرح زیر است:

بستر کاشتی حاوی کوکوپیت، پیت ماس و شن یا خاک‌برگ مخلوط با شن ریز را آماده کنید و آن را داخل سینی نشا بریزید.

بذر گل اطلسی بسیار ریز است، بنابراین می‌توانید آن‌ها را با کمی کود مخلوط و روی سطح بستر کاشت بریزید و روی آن‌ها را با لایه نازکی از خاک بپوشانید. دقت کنید بذر گل اطلسی بایستی سطحی کاشته شود. آن‌ها نیاز به نور دارند و نباید عمقی کشت شوند.

بستر کاشت را به آرامی و به‌طور کامل آبیاری کنید و دقت کنید هنگام آبیاری بذر گل اطلسی جابه‌جا نشوند. برای آبیاری بهتر است از اسپری آب استفاده کنید.

سینی نشا را با پلاستیک شفافی بپوشانید تا شرایط گلخانه‌ای از نظر گرما و رطوبت برای جوانه زدن بذر گل اطلسی ایجاد شود و برای تهویه هوا چند سوراخ در سطح پلاستیک بزنید.

سینی نشا را در محیطی با دمای ۱۸ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد دور از تابش مستقیم نور خورشید قرار دهید. تا هنگام جوانه‌زنی بذر گل اطلسی روزانه بستر کاشت را بررسی کنید تا همواره مرطوب و نه خیس باشد.

تذکر: حتماً بلافاصله بعد از جوانه زدن بذر گل اطلسی نایلون را بردارید. در طول جوانه‌زنی تنش‌های محیطی به گیاهچه صدمه زیادی میزند و نباید اجازه بدهید محیط زیاد گرم و سرد شود یا بدون آب بماند. پس از جوانه‌زنی بذر گل اطلسی، آن را به محلی با نور بیشتر منتقل کنید.

در صورت شرایط مناسب محیط بعد از ۷ تا ۱۰ روز بذر گل اطلسی جوانه می‌زنند. پس از سه برگی شدن جوانه‌های بذر گل اطلسی می‌توانید از کود رقیق شده مخصوص گیاهان زینتی برای رشد سریع‌تر و بهتر گل‌ها استفاده کنید.

زمانی که جوانه‌های گل اطلسی چهار برگی شدند و در اواسط بهار می‌توانید گل‌های اطلسی را به گلدان اصلی یا فضای باز منتقل کنید. در فضای باز هر بوته گل اطلسی را با فاصله ۳۰ سانتیمتر از یکدیگر بکارید تا فضای کافی برای رشد و نگهداری گل اطلسی داشته باشید.

آیا می‌توان گل اطلسی را قلمه زد؟

گل اطلسی در دو نوع دائم و یک‌ساله وجود دارد. بیشتر گل‌های اطلسی که از گذشته در باغچه‌ها کشت می‌شده‌اند اطلسی بومی و دائمی است، ولی انواع رنگارنگ و با گل‌های پرپر و درشت از نوع یک‌ساله هستند که می‌توانید از ساقه‌های سالم، ضخیم و قوی گیاه قلمه تهیه کنید.

بهترین زمان برای قلمه زدن گل اطلسی فصل تابستان است.

به این منظور با کمک قیچی باغبانی یا چاقوی تیز که قبلاً ضدعفونی کرده‌اید ساقه‌های نسبتاً ضخیم گیاه را به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر جدا کنید و آن‌ها را در بستر خاک قلمه بکارید.

گلدان حاوی قلمه را در محیطی گرم و مرطوب تا زمان ریشه‌دار شدن قلمه‌ها نگهداری کنید. در حدود چند ماه طول می‌کشد تا قلمه‌های گل اطلسی ریشه‌دار شوند.